Category «Uncategorized»

เกล็ดมังกร คุณประโยชน์และประโยช์จากต้นเกล็ดมังกร 6 ข้อ

เกล็ดมังกร ชื่อวิทยาศาสตร์ Dischidia minor (Vahl) Merr. (ชื่อพ้องวิทยาศาสตร์ Dischidia nummularia R. Br.) จัดอยู่ในตระกูลตีนเป็ด (APOCYNACEAE) รวมทั้งอยู่ในสกุลย่อยนมตำเลีย (ASCLEPIADOIDEAE – ASCLEPIADACEAE)

สมุนไพรเกล็ดมังกร มีชื่อเขตแดนอื่นๆว่า กะปอดไม้ (จังหวัดเชียงใหม่-จังหวัดชุมพร), อีแปะ (จันทบุรี), กระดุมเสื้อ เกล็ดลิ่น (ชัยภูมิ, จังหวัดอุบลราชธานี), หญ้าเกล็ดลิ่น (จังหวัดชลบุรี), เบี้ยไม้ กับม้ามลม (ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ), เกล็ดมังกร เบี้ย (ภาคกลาง), ปิติ้ (มลายู-จังหวัดนราธิวาส) ฯลฯ

คุณประโยชน์ของเกล็ดมังกร

• ตำรายาไทยจะใช้ทั้งยังต้นเป็นยาทำลายพิษไข้ พิษไข้กาฬ (ไข้ที่มีตุ่มที่ผิวหนัง ตุ่มอาจมีสีดำ) (ทั้งต้น)
• อีกทั้งต้นใช้เป็นยาแก้พิษตานซาง (โรคพยาธิในเด็กที่มีลักษณะอาการไม่อยากกินอาหาร ไม่ค่อยกินอาหาร อ่อนแรง พุงโรก้นแฟบ ผอมแห้ง ซูบซีด ท้องร่วง ตกใจง่าย อุจจาระแตกต่างจากปกติ อาจมีเหม็นคาวจัด รวมทั้งถูกใจทานอาหารคาว) (อีกทั้งต้น)
• ยาสมุนไพรพื้นเมืองจังหวัดอุบลราชธานีจะใช้ทั้งยังต้นเกล็ดมังกรเข้ายาแก้โรคตับทุพพลภาพ (ทั้งยังต้น)
• ใบสดของต้นเกล็ดมังกรเอามาตำให้ละเอียดแล้วก็ใช้เป็นยาพอกรอบๆที่เป็นแผลพุพอง (ใบสด)
• ลำต้นใช้เป็นยาแก้อักเสบรวมทั้งปวดบวม (ลำต้น)
• ทั้งยังต้นใช้เป็นยาแก้พิษจากแมลงสัตว์กัดต่อย (ทั้งยังต้น)

สมุนไพรแคหัวหมู

แคหัวหมู ชื่อวิทยาศาสตร์ Markhamia stipulata var. stipulata จัดอยู่ในตระกูลแคหางค่าง (BIGNONIACEAE)

สมุนไพรแคหัวหมู ยังมีชื่อเขตแดนอื่นๆว่า แคหมู แคพุงหมู แคหัวหมู (ทั่วๆไป), แคปุ๋มหมู (จังหวัดเชียงใหม่), แคขอน แคหางต่าง แคหางค่าง (เลย), แคอาว (จังหวัดโคราช), ขุ่ย แคว (กระเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน), แคหมากลิ่ม (เงี้ยว แม่ฮ่องสอน), แคยอดดำ (ภาคใต้) ฯลฯ, และก็อีกข้อมูลหนึ่งได้กล่าวว่าแคหัวหมูยังมีชื่อเรียกตามท้องถิ่นอื่นๆอีกว่า แคป่า แคหางค่าง (คนกรุง), แควะ เปาะแควะ (กะเหรี่ยงจังหวัดเชียงใหม่), แคว (กะเหรี่ยง), ตะหย่ากุ๊มีเหมาะสม (กะเหรี่ยงแดง), แคฝอย (ไทลื้อ), แคหางค่าง (ไทใหญ่), ปั้งอ่ะ (ม้ง), ดอกแก ดอกแกป่า (ลั้วะ), ไฮ่ไม้แก้ (ปะหล่อง), ต่าด้าวเดี๋ยง (เมี่ยน) ฯลฯ

คุณประโยชน์ของแคหัวหมู

• เปลือกต้นใช้ต้มรับประทานเป็นยารักษาโรคอัมพฤกษ์ (เปลือกต้น)

ประโยชน์ของแคหัวหมู

• ดอก (กลีบดอกไม้) แล้วก็ผลอ่อนหรือฝักอ่อน เอามาลวกหรือนึ่งรับประทานกับน้ำพริกหรือไม่ก็อาจจะนำไปยำก็ได้ หรือไม่ก็อาจจะนำดอกมาปิ้งแล้วสับคั่วกับน้ำพริกก็ได้ บ้างก็นำถั่วเน่าที่ตำผสมกับพริกแล้วก็หัวหอมมายัดใส่เอาไว้ภายในดอกแล้วค่อยนำไปปิ้งรับประทานก็ได้ มีความเห็นว่ามีรสขม แม้กระนั้นรสดีเลิศ หรือถ้าไม่อย่างนั้นก็อาจจะนำฝักอ่อนมาเผาแล้วขูดขนออก รับประทานร่วมกับน้ำพริก โดยจะมีรสขมน้อย นอกจากนั้นยังคงใช้ดอกนำไปเตรียมอาหาร ดังเช่นว่า การนำมาผัดก็ได้ แต่ว่าไม่นิยมนำไปแกง
• ไม้แคหัวหมู สามารถนำมาใช้ก่อสร้างบ้านเรือนได้

สมุนไพรกัญชาเทศ

กัญชาเทศ ชื่อสามัญ Motherworth, Siberian Motherwort, Greasy-bush, Lion’s Tail, Honeyweed ฯลฯ

กัญชาเทศ ชื่อวิทยาศาสตร์ Leonurus sibiricus L. จัดอยู่ในตระกูลกะเพรา (LAMIACEAE หรือ LABIATAE)

สมุนไพรกัญชาเทศ มีชื่อเรียกอื่นว่า ส่าน้ำ (เลย), กัญชาเทศ (จังหวัดราชบุรี), ซ้าซา (จังหวัดนครพนม), เอิยะบ่อเช่า (จีนแต้จิ๋ว), อี้หมูเฉ่า (จีนกลาง) ฯลฯ

คุณประโยชน์ของกัญชาเทศ

• ทั้งยังต้นและก็เม็ดมีรสหอมขมรวมทั้งเผ็ดนิดหน่อย เป็นยาเย็น มีคุณประโยชน์เป็นยาบำรุง ช่วยบำรุงกำลัง บำรุงหัวใจ ฟอกโลหิต ช่วยขับลม ใช้เป็นยาขับเยี่ยว แก้ฉี่เป็นเลือด ขับประจำเดือน แก้เมนส์มาไม่ดีเหมือนปกติ ทุเลาลักษณะของการปวดเมนส์เหตุเพราะเส้นโลหิตของมดลูกมีการตันแล้วก็เป็นต้นเหตุทำให้ปวดระดู ช่วยแก้ลักษณะของการปวดท้องข้างหลังคลอดลูก ช่วยขับน้ำคร่ำข้างหลังการคลอดลูก แล้วก็ส่งผลทำให้มดลูกเข้าอู่เร็วขึ้น ช่วยขับน้ำเหลืองเสีย รักษาไตอักเสบในพื้นฐาน แก้บวมน้ำ รวมทั้งใช้เป็นยาพาราเมื่อยล้า โดยส่วนมากจะนิยมใช้ใบมากยิ่งกว่าราก (ทั้งยังต้นเหนือดิน)
• เม็ดกัญชาเทศมีรสหวานรวมทั้งฉุน ใช้เป็นยาลดระดับความดันเลือดสูง แก้เมนส์ผิดปกติ1 ช่วยขับรอบเดือน ขับน้ำเหลืองเสีย รวมทั้งรักษาแผลต่างๆ(เม็ด)
• รากรวมทั้งใบใช้เป็นยาแก้ไข้ แก้ลักษณะของการปวดหัว แล้วก็เป็นยาขับลม (รากแล้วก็ใบ)
• ตำรายาพื้นเมืองจะใช้อีกทั้งต้นที่อยู่เหนือดิน 3-4 กิ่ง เพิ่มเติมน้ำ 3 ถ้วย ต้มพอให้เดือด ใช้ดื่มทีละ 1 ถ้วย วันละ 3 ครั้ง เป็นยาแก้ไข้ไข้จับสั่น (อีกทั้งต้นเหนือดิน)
• ส่วนการนำมาใช้ด้านนอกจะใช้ใบเป็นยารักษาพิษฝีหนองของผิวหนัง (ใบ)

กอมก้อห้วย ชื่อวิทยาศาสตร์ Anisomeles indica (L.) Kuntze (ชื่อพ้องวิทยาศาสตร์ Epimeredi indicus (L.) Rothm.) จัดอยู่ในตระกูลกะเพรา (LAMIACEAE หรือ LABIATAE)

สมุนไพรกอมก้อห้วย มีชื่อแคว้นอื่นๆว่า สาบเสือ (จังหวัดสระบุรี), หญ้าฝรั่ง (จังหวัดประจวบคีรีขันธ์) ฯลฯ

คุณประโยชน์ของกอมก้อห้วย

• ต้นมีคุณประโยชน์เป็นยาบำรุงร่างกาย บำรุงธาตุ (ต้น)
• ใบใช้ต้มกับน้ำดื่มเป็นยาบำรุงธาตุ แก้รูมาติซึม (ใบ)
• ใช้เป็นยาแก้ไข้ (ต้น)
• ใบใช้ชงกับน้ำดื่มเป็นยาขับเหงื่อ (ใบ)
• ต้นใช้เป็นยาขับลม ขับเยี่ยว (ต้น)
• ตำรายาพื้นบ้านล้านนาจะใช้ใบกอมก้อห้วย เอามาบดพ่นลงบนรอบๆที่ถูกแมลงสัตว์กัดต่อย (ใบ)

กล้วยเต่า ชื่อวิทยาศาสตร์ Polyalthia debilis Finet & Gagnep. จัดอยู่ในวงศ์กระดังงา (ANNONACEAE)

สมุนไพรกล้วยเต่า มีชื่อแคว้นอื่นๆว่า ไข่เต่า (จังหวัดเชียงใหม่), ก้นครก (มหาสารคาม, จังหวัดยโสธร), กล้วยตับเต่า กล้วยเต่า (จังหวัดราชบุรี), ไข่เต่า ตับเต่า ตับเต่าน้อย (ภาคเหนือ), รกคก (ภาคอีสาน) ฯลฯ

สรรพคุณของกล้วยเต่า

• รากมีรสเย็น ใช้เป็นยาแก้ตัวร้อน ดับพิษไข้ทั้งมวล ดับพิษตานซาง แล้วก็แก้วัณโรค (ราก)
• ทางภาคอีสานจะใช้เหง้า เปลือก รวมทั้งเนื้อไม้กล้วยเต่า ประยุกต์ใช้เป็นยาแก้ท้องร่วงในเด็ก ถ่ายกะปริบกะปรอยเป็นมูกเลือด (เหง้า, เปลือก, เนื้อไม้)
• ใช้ต้นหรือรากเอามาต้มกับน้ำดื่มเป็นยาแก้ปวดท้อง (ต้น, ราก)
• ชาวบ้านในจังหวัดยโสธรจะใช้รากเอามาต้มกับน้ำเป็นยารักษาโรคกระเพาะ (ราก)

ประโยช์จากกล้วยเต่า

• ผลสุกมีสีเหลือง มีรสหวาน (ในส่วนของเนื้อหุ้มเมล็ด) สามารถเอามากินได้
• ใช้เป็นอาหารสัตว์ของวัว ควาย คุณประโยชน์ทางของกินที่พบจะมีโปรตีน 12.5%, แคลเซียม 0.39%, ธาตุฟอสฟอรัส 0.22%, โพแทสเซียม 1.23%, ADF 45.9%, NDF 58.4%, DMD 30.9%